Tijdens zijn periode als pastoor in Sint-Huibrechts-Lille slaagde E.H. A. Scheepers erin verschillende bouwprojecten tot een goed einde te brengen. Denken we maar aan het renoveren van het kerkgebouw, het kerkorgel, het altaar en de verbouwing van de parochiezaal. Maar één van zijn dromen heeft hij niet kunnen verwezenlijken, namelijk een derde luiklok in de kerktoren. In 1987 heeft hij nog een poging gedaan om een klok van 1.155 kg te kopen maar 570.000 fr was toch veel geld en hij had al zo dikwijls zijn parochianen om een geldelijke bijdrage gevraagd. Het bleef bij een klokkendroom.
Waarom moest E.H. Scheepers zo’n zware klok hebben ?
Toen nu eind 1998 Adri Pellens, lid van de Kerkfabriek en van de Heemkundige Kring, het ontbreken van wijzerplaten op het torenuurwerk ter sprake bracht tijdens een vergadering van de Kerkfabriek, kwam ook de derde klok opnieuw ter sprake.
In het verslag van de vergadering van 8 februari 1999 van de Heemkundige Kring lezen we: “Derde Millennium – Derde Klok. Er bestaat een idee om bij het begin van de volgende eeuw een derde klok te hangen in onze kerktoren.”
Enkele maanden later, namelijk op 3 april 1999, lezen we in het parochieblad van Sint-Huibrechts-Lille:
“Er is plaats voor drie klokken in onze kerktoren en toch hangen er maar twee. We kunnen ook in onze parochie de achteruitgang van de kerkbetrokkenheid niet langer ontkennen. En toch zouden wij een teken moeten durven stellen naar de toekomst toe. Zou het voor de komende generaties geen steun kunnen betekenen indien ze vernemen dat hun voorouders ondanks kerkelijke onverschilligheid van velen, in hun tijd zijn blijven geloven in betere tijden zodat er zelfs mensen bereid waren bij het ingaan van de 21ste eeuw voor een nieuwe klok te zorgen.”
E.H. Willy Smeets, pastoor, is van mening dat de prijs van een luidklok voor één peter of meter te hoog is en denkt aan een ….. beiaardje van 9 klokjes. Maar hierop kwamen nogal reacties en op 5 juni 1999 lezen we in het parochieblad:
“Op de laatste vergadering van de Kerkfabriek hebben de leden het besluit genomen om een derde luiklok in bestelling te geven. Deze derde klok is een wens van velen en wordt het symbool van eenheid onder de mensen die in Sint-Huibrechts-Lille tot op de dag van vandaag harmonieus samenwerken.”
Bij de firma Clock-o-matic uit Holsbeek-Leuven, die markt-leider is in België wat kerkklokken en –uurwerken betreft, werd navraag gedaan naar een nieuwe klok. Begin juli 1999 werd door de Kerkfabriek opdracht gegeven om voor de parochie Sint-Huibrechts-Lille een nieuwe, een derde luiklok te laten gieten.
België heeft evenwel geen eigen klokkengieterijen meer en de firma Clock-o-matic laat de meeste van haar klokken gieten in Asten-Nederland bij de firma Eijsbouts. Deze firma is in 1872 begonnen met torenuurwerken. In het begin van 1900 leverde deze firma ook slag- en luiklokken maar kocht deze bij gieterijen in Nederland, Duitsland en Frankrijk. Het duurde echter tot 1947 na jaren van experimenteren voordat definitief een eigen klokkengieterij werd ingericht. Het oude ambacht en de moderne technologie vormen vandaag de grondslag van een modern bedrijf.
De nieuwe luiklok zou ± 425.000 fr kosten en, omdat de Kerkfabriek hiervoor niet de nodige financiële middelen heeft, doet ze een oproep tot sponsering. Verenigingen en firma’s fungeren als peter, personen als meter.
Een luiklok heeft meestal de naam van de schenker of van een heilige. Maar de leden van de Kerkfabriek hebben voor deze nieuwe klok de suggestie van de Lilse Carnavalgroep “De Meulewiekers” overgenomen, namelijk “Lilse Eigenheid”.
In de maand november 1999 wordt de luiklok afgeleverd en zij zal enkele weken tentoongesteld worden achter in de kerk. Het is een prachtige klok van ±350 kg. Onder een strook met afbeeldingen lezen we :EIJSBOUTS ASTENSIS ME FECIT ANNO MCMXCIX .
Vervolgens zien we opnieuw een strook met afbeeldingen en hieronder staat de tekst :
MIJN NAAM IS
“LILSE EIGENHEID”
TROUW AAN HET GELOOF
VROOM IN DE BELEVING
GROOT IN SAAMHORIGHEID
TE VERKONDIGEN
OOK IN DE KOMENDE EEUWEN A.D. 2000
Op zondag 28 november 1999 werd door vicaris E.H. Rik Palmans, tijdens de plechtige eucharistieviering van 10 uur, de nieuwe klok gewijd. Daarna volgde een receptie en daar deelde de burgemeester van Neerpelt mee dat er eveneens nieuwe wijzerplaten geplaatst zullen worden wanneer de nieuwe klok in de toren gehangen wordt. En dit gebeurde onder grote belangstelling op 13 december 1999 door de firma Clock-o-matic.
De oproep tot sponsoring werd een succes. Dank zij deze milde gevers kon de luiklok betaald worden. Onder in de toren werd een gedenkplaat gehangen met hun namen.
Na zovele jaren hangen er dus nu, einde 1999, weer drie klokken in de toren. De klok speelde door de eeuwen heen een grote rol in het dagelijkse leven van de Lillenaar. Moge dit in de toekomst ook zo blijven.
Joseph Geens