Missiefeest 9 okt 2011
Vlaanderen zendt zijn zonen uit. Via dit bekende radioprogramma leerden wij het missiewerk kennen dat zovele Vlaamse paters, broeders en zusters belangeloos verrichtten in talrijke missieposten overal in de wereld.
Deze missionarissen deden baanbrekend werk en dit heel dikwijls in zeer moeilijke omstandigheden.
En als ze dan al eens in verlof kwamen, hadden ze spectaculaire verhalen over hun werk in de missiepost. En steeds was er dan de vraag naar financiële en materiële hulp. Dit viel niet in dovemans oren en in vele parochies werden missiekringen opgericht. Ook in Sint-Huibrechts-Lille werd vijfenzeventig jaar geleden zo 'n missienaaikring gesticht.
Uit het verslagboek neem ik het verslag van het eerste werkjaar over.
"Alles voor Jezus Lille 1925
In Maart 1925 werd na goedkeuring van den Zeer Eerw. Heer pastoor van de Weyer, in ons dorpje een missienaaikring gesticht. Deze bestond uit 10 kinderen van de hoogste klas bestuurd door Mej. Emelie Slegten en Maria van den Akker. Deze eerste kleine leden waren met een grooten missieijver bezield en vervaardigden in de tijdruimte van 5 maanden 11 kindskorven, 17 kleedjes, 70 mutsjes, 21 scapuliers, 6 tricots, 100 kransen en 110 prentjes.
Op Zondag 19 juli 1925 wierden deze naaiwerken verkocht in de zaal van het Patronaat. Om dit feestje op te luisteren kwam de Eerw. Zuster Juliana der Witte Zusters van Afrika een voordracht geven met lichtbeelden van de Afrikaanse Missiën.Onze eerste poging wierd prachtig bekroond. Zuster Juliana mocht een goed gevulde beurs mede nemen. Daarbij kreeg onze naaikring ook nog enige duitjes in kas, samen de som van 3000 frs."
In oktober 1926 werd een bestuur gekozen. Mej. E. Slegten werd voorzitster en Mej. Paula Ceelen schatbewaarster.
Zoals alle vereningen had ook de missienaaikring problemen om de kas gevuld te krijgen. Daarom werd er besloten om jaarlijks een missietentoonstelling te houden.
De eerste tentoonstelling werd gehouden op 8 januari 1928.
We lezen in 't verslagboek:
"Maar wat gedaan om maar veel centen of liever franken bijeen te krijgen? Tombola?… Neen, bijna alle dagen staat men met loten aan de deur. Maar iets voor de kinderen, al hadden er de grooten toch ook heel veel plezier mee…
Een draaibord! 't Was een echte kermis voor die gastjes die zoo goedhartig hunne bijdrage deden voor de zwarte vriendjes! Allerlei kleine dingen werden bijeen gezocht, gemaakt of gekocht en de vreugde als ze iets hadden, 't ware groot of klein, was zoo groot dat het plezier was om zien. Voor de groten ook was er gelegenheid van eene aalmoes voor de verre landen te geven want schoone handwerken, zoals kussens, filet werken, bavetten, lampenkapjes enz. werden er verkocht ten voordeele van de Missies.
Alles was met veel goesting tentoongesteld, dank aan de medehulp van Mijnheer A. Slegten die zich zoo bereidwillig ten onze dienste stelde en tegen geen moeite aanzag om de zaal zoo schoon mogelijk te maken. De opbrengst was dan ook buiten verwachting. Twaalfhonderd negenenzeventig franken (1279fr.) met onkosten van draaibord, lokaal en alles er af, was dat niet prachtig?! Nu kunnen we weer een paar jaar voort, want er zal gewerkt worden."
Dennenknoppen rapenDe missienaaikring bestond vroeger uit enkele volwassenen en uit meerdere opgroeiende meisjes. Deze meisjes werden de missiebietjes genoemd. Deze bietjes hebben tot begin van de jaren vijftig deel uitgemaakt van de naaikring.
De laatste lijst van de missiebietjes uit 1951 die in het archief zit bevat de namen van de volgende jonge dames:
Bloemen Nelly, Vandervelden Catho, Brouwers Alda, Vandervelden Gerarda, Brouwers Frieda, Vandervelden Hubertina, Craenen Mia, Vandervelden Jeanne, Maas Jacqueline, Vandervelden Thérèse, Slegten Victoire, Vandeweyer Nelly, Stalmans Lisa, Vanduffel Fina, Stalmans Mia, Wils Elza, Vandebroek Mia, Wouters Truda
Buiten de missietentoonstelling had de naaikring toen ook nog andere inkomsten. Voor 20 fr. kon men erelid worden. In 1931 bracht dat 400 fr. op. Op elke bruiloft werd er een rondhaling gedaan ten voordele van de missie. Zo bracht de bruiloft van de familie Loos-Thijs in 1936 34,75fr. op.Ook de kruisboog-schutterij Rozenknop en de buksschutterij Sint-Sebastiaan verzamelden op hun jaarlijks feest geld voor de missienaaikring.
Dennenknoppen rapenIn 1936 was dat respectievelijk 27,50fr. van de Rozenknop en 18,70fr van Sint Sebastiaan.
Ook werd er door de schoolkinderen lindebloem geplukt en die werd dan voor 5fr. per kilo verkocht. De missiebietjes gingen ook dennenknoppen rapen en deze werden voor 5fr. per zak verkocht.
De KSA hield elk jaar een grote driekoningenstoet. Het geld dat de studenten dan rondhaalden was ook voor de missienaaikring bestemd. In 1935 bracht de driekoningenstoet 512,25fr. op.
Het geld werd gebruikt om materialen te kopen. De missie-bietjes maakten dan allerlei kledingsstukken en andere voorwerpen. In die tijd werden deze stukken gestuurd naar een missie in Muanda (Kongo) waar de Scheutisten en de Zusters van Liefde van Jezus en Maria uit Gent werkzaam waren.
Ook abdijen die missionarissen hadden, werden gesteund.
In 1932 werden volgende stukken verstuurd:
"Missiepost Muanda
60 jongenshemden, 46 jongensblousen, 52 meisjeskleedjes, 60 kinderkleedjes, 42 kinderhemdjes, 28 damesblousen, 18 damespagnes, 12 dameshoofddoeken, 41 hoedjes, 24 hemden, 6 paar zwarte kousen, 17 paar witte kousen, 24 zakdoeken, 6 lange broeken, 6 kostuums voor de tafelboys, 9 voorschootjes, 24 handdoeken, 12 schoteldoeken, 1 tafellaken , 6 servietten, 36 schapulieren, 62 kruisjes, 46 andere prentjes, 150 beeldjes, 1 albe, 2 koorhemdjes, 1 stola, 1 kussen, 1 ciborie.
Paters H. Hart te Gerdingen
1 kussen, 1 pala, 1 albe, 1 koord, 4 Corporales en 1 communie-kleed.
Paters Norbertijnen te Tongerloo
1 altaarsierband, 2 beursjes, 1 koord, 5 kelkdoekjes, 7 kraagjes, 1 pala en 1 albe.
Paters H. Hart te Tervueren
1 altaarsierband, 1 roket, 1 koord en 1 kussen.
Zusters Franciscanessen te Gooreind
1 kazuifel met bijbehoorigheden, 1 pala en 1 koord."
Zoals elke vereniging had ook de missienaaikring hoogtepunten en dieptepunten.
Zo waren er tussen1952 tot 1970 maar weinig activiteiten.
Maar op 18 mei 1971 was er een eerste bijeenkomst in het parochiezaaaltje voor de start van een nieuwe missiekring.
"E. Heer Kapelaan Gerard Jegers zet de doelstelling van de missiekring uiteen en deelt mee dat er reeds 'n kontakt gelegd is tussen de Liller bevolking en hun missionarissen dank zij de parochieraad, die beslist heeft het wekelijkse parochieblad op te sturen alsook aan elke missionaris per brief te vragen wat ze van onze missiekring verwachten. De missiekring moet het missiewek animeren in de parochie en een nieuwe brug slaan tussen de missionarissen ten velde en de Lillenaren hier."
Het bestuur met als voorzitster Gerda Bloemen-Boons begint onmiddellijk te werken want zij willen de Liller missionarissen zoveel mogelijk steunen. En in 1971 waren dertien Lillenaren actief in de missies. Het waren:
E. Z. Maria Pellens en E. Z. Catho Verlinden in Denemarken , E. Z. Anna Maria Wouters in Marokko, E.Z. Helena Beckers, E. Z. Catho Vandervelden, E. Frater Henri Bloemen, E.P. Arthur Stalmans, E. P. Gerard Vanasten, E.P. Leon Verbeek en E. P. Michel Verbeek in Kongo, E.P. Gerard Maas in Venezuela, E. P. Antoon Plessers in Brazilië en E. H. René Peeters in Canada.
Als steun kregen deze missionarissen een abonnement op het parochieblad, een gedeelte van de werken die de leden van de missiekring regelmatig maakten en een som geld. Dit geld werd verdiend tijdens de jaarlijkse missietentoontelling.
Einde 1975 neemt Gerda Bloemen-Boons wegens verhuis ontslag. Zij wordt opgevold door Lieke Janssen.
In 1994 wordt zij als voorzitster opgevolgd door Angèle Van Otterdijk-Claes.
De missiekring is nog steeds een zeer bloeiende vereniging.
De leden maken thuis meestal kledij die dan op de maandelijkse vergadering wordt afgewerkt. Tijdens deze vergadering is er ook een gebedsmomentje, worden de brieven van de missionarissen voorgelezen en soms is er een missionaris op bezoek. De missiekring komt nu financieel rond dankzij de opbrengst van het jaarlijks missiefeest, de steun van de gemeente en ook de paters Salvatorianen steunen regelmatig doordat de kledings-container die in de Lindestraat staat geld opbrengt.Missiekring 2000
Op initiatief van de missiekring is er een offerblok achter in de kerk voor Sobere Vrijdag. De opbrengst is bestemd voor de opleiding van zwarte priesters in het seminarie van Lubumbashi.
Ondanks de terugloop van het aantal gelovigen werkt de missiekring ijverig voort.
Edgard Adriaens